Kunstgras en een nepfusie

Landen heeft drie voetbalverenigingen met een rijke geschiedenis. Twee daarvan liggen op een steenworp van elkaar. Zoals vaak wanneer er zich verschillende voetbalploegen in een stad bevinden heerst er ook hier een gezonde vorm van concurrentie. 

Vorig jaar vroeg de voorzitter van één van beide burenclubs meer steun aan de stad Landen.  Een hele lijst van gebreken aan en rond de voetbalterreinen werden opgesomd en voorstellen om meer te investeren in de voetbalclub werden gedaan.  Er werd onder andere een kunstgrasveld gevraagd. 

Het antwoord van de stad luidde terecht dat de nodige herstellings- en onderhoudswerken zouden worden uitgevoerd, maar dat er voor de rest geen ruimte was voor grote investeringen, laat staan voor een kunstgrasveld.  Er werd de club ook gewezen op de vele gelden die de stad de laatste jaren al in de club had gestoken. 

De clubvoorzitter was niet tevreden, maar de stad kon niet anders dan deze beslissing nemen. Tenzij…….

Er zou eventueel een mogelijkheid zijn om meer te investeren op voorwaarde dat de twee Landense clubs zouden fusioneren.  Gezien de achtergrond van beide clubs en de onverenigbaarheid van enkele protagonisten uit beide kampen leek dit onmogelijk.

En toen werd er onderhandeld.  Het stadsbestuur ging met beide clubs rond de tafel zitten en kon deze overtuigen om toch één grote club te worden.  Zowel financieel als sportief zou dat een vooruitgang betekenen.  Als beloning voor zoveel goodwill van beide clubs werd een kunstgrasveld in de begroting ingeschreven.  Kostprijs voor de Landense belastingbetaler : Tussen de 300 000 en 400 000 €.  De fusie is een feit….. Of toch niet ?

Op de gemeenteraad van 27 maart werd deze ‘fusie’ uit de doeken gedaan door de Schepen van Sport.  Wat blijkt ? Beide clubs behouden elk hun eigen stamnummer.  Beide clubs zullen elk een afzonderlijk eerste elftal hebben. Beide clubs zullen elk in hun eigen reeks blijven spelen, de ene club in Vlaams-Brabant, de andere in Limburg. Van een feitelijke fusie is dus absoluut geen sprake.  Enkel de jeugdploegen zullen samen trainen.

Net als het nepgras dat er zal komen, blijkt dus ook de fusie nep te zijn. 

Belangrijk argument van Gino Debroux,  Schepen van Sport, die tevens Schepen van Jeugd is : Beide clubs tellen samen meer dan 400 jeugdspelers. De investering komt dus de Landense jeugd ten goede. Dat klopt.

Ik zou echter de Schepen van Jeugd er graag op wijzen dat er naast voetbal ook nog andere jeugdverenigingen zijn in Landen.  Jeugdverenigingen die heel blij zouden zijn met één tiende van de prijs van een kunstgrasveld. 

Er zijn in Landen bijvoorbeeld meer scouts dan voetballers.  Wat dat betreft is Landen zelfs uniek in Vlaanderen.  Er zijn weinig steden waar er zoveel scouts zijn per inwoner als in Landen.

De Haspengouwse Academie is zeer succesvol in Landen. Kinderen volgen er muziek, voordracht, kunst,….. Maar heb je al eens gezien in welke lokalen de kinderen gehuisvest zijn? Een moderne stad onwaardig.
En wat met de andere sportclubs ?  De badmintonclub in Landen is nooit zo groot geweest als vandaag. Deze club werd door Schepen Debroux steeds stiefmoederlijk behandeld wat het gebruik van de Sporthal betreft.  Steeds moest de club zich aanpassen aan de uren van het zaalvoetbal. Hetzelfde verhaal voor de basketbalploeg. Ik kan zo nog wel even doorgaan met voorbeelden geven.

Opgelet.  Dit is geen aanval gericht tegen het voetbal of tegen een eventuele fusie. De voetbalverenigingen blijven veruit de populairste sportclubs in Landen, dus is het normaal dat daar nogal wat middelen naartoe vloeien.  Maar de proportionaliteit is in dit dossier een beetje zoek. 

Ik kan dus enkel vaststellen dat er een kunstgrasveld komt in ruil voor een fusie die niet eens gerealiseerd is.  En dat alles omwille van de profileringsdrang van een Schepen die in oktober graag burgemeester wil worden. 

Het kan nog straffer, het  geld voor het kunstgrasveld wordt gehaald uit de pot die begroot was om het zwembad(dak) te renoveren want ook dat bevindt zich in erbarmelijke staat.

Nog niet zo lang geleden heeft de Schepen van Sport zijn best gedaan om uitgelegd te krijgen waarom er 500 000 € diende te worden ingeschreven in de begroting voor het lekkende dak van het zwembad.   Plots is dat niet meer nodig en kan dat geld gewoon gebruikt worden voor een kunstgrasveld. Over wat er met het zwembad moet gebeuren gaat hij nog eens nadenken.  Het dak blijft intussen gewoon verder lekken.

Een nieuw dak is natuurlijk niet onmiddellijk zichtbaar voor de Landenaar terwijl een kunstgrasveld electoraal veel interessanter is om mee uit te pakken.

Ik ben trouwens benieuwd hoe vaak de jeugdspelers gebruik zullen mogen maken van het kunstgrasveld.

De kracht van verandering dringt zich op.

Peter Dewaelheyns