Vlaamse Feestdag !

Twee democratieën

Het Vlaamse verlangen naar meer autonomie is niet ingegeven door een historische wrok voor het ‘aangedane leed’ in het verleden, de vermeende culturele dominantie van de Franstaligen of de jarenlange achteruitstelling van het Vlaamse volk.

De drijfveer voor het Vlaamse autonomiestreven is het zoeken naar democratisch en doeltreffend bestuur. Voor Vlamingen en Franstaligen.

België ontstond in 1830 als een Franstalige natie, geleid door een Franstalige elite die dankzij het cijnskiesrecht de arme en Fransonkundige Vlamingen, toen al in de meerderheid, kon domineren.

Dat cijnskiesrecht sloot de Vlamingen uit van het democratisch proces en veroordeelde hen tot de sociale en culturele marginaliteit.

Daar kon niet anders dan een reactie op komen. Er kwam een Vlaamse beweging op gang die begon als een hervormingsbeweging. Deze wilde de Belgische democratie herdefiniëren zodat Vlamingen aan het democratisch proces konden deelnemen.

De invoering van het algemeen meervoudig stemrecht zorgde voor de eerste barst in België. Met het intreden van de Vlaamse eisen in het parlement begon de strijd voor gelijkberechtiging, voor het doorbreken van de taalbarrières en voor de sociale rechtvaardigheid.

De politieke elite aanvaardde hervormingen slechts met tegenzin. Wantrouwen tegenover hervormingen is een constante in de Belgische politiek, jammer genoeg ook sommige Vlamingen niet vreemd. Dat leidde tot jarenlange radicalisering van de Vlaamse publieke opinie.

In plaats van één Belgische democratie te creëren, creëerde men een eigen Franstalige democratie in een poging de Vlaamse meerderheid te counteren.

Het gevolg was dat Vlaanderen zich van een cultuurgemeenschap ontwikkelde tot een subnatie en vervolgens tot een tegennatie.

Het land splitte in twee volkeren uiteen.

Als Europees Commissaris Karel De Gucht zegt dat België geen democratie is, maar een permanente diplomatieke conferentie tussen twee staten, is dat een nuchtere vaststelling.

Dit land bestaat uit twee democratieën.

Frank Vandenbroucke, oud-sp.a-politicus, hoogleraar formuleert meteen de oplossing erbij in zijn uitspraak: “Je zou kunnen besluiten dat dit land uit twee verschillende realiteiten bestaat en dat je de problemen dus best ook apart aanpakt”.

’Frans Van Istendael, emeritus hoogleraar fiscaal recht KU Leuven schrijft: ‘Het valt niet te ontkennen dat onze Belgische structuren niet goed functioneren. Het federale bestuursniveau is zo goed als geblokkeerd. De normale democratische regels spelen er niet meer.’

We zijn 25 jaar verder en waar zijn we over bezig?

We vieren dit jaar de 25^ste verjaardag dat de PS onafgebroken in de federale regering zit.

In 1988 ging men de pensioenen hervormen, het arbeiders- en bediendenstatuut gelijkschakelen, de overheidsuitgaven saneren, de belastingsdruk verlagen, …

We zijn vijfentwintig jaar verder en waar zijn we over bezig?

De gevolgen van dit rampzalig federale beleid, gedomineerd door de PS, voelen we elke dag steeds meer.

Hoe kunnen onze Vlaamse traditionele partijen mee-regeren in een PS-regering, zonder meerderheid in Vlaanderen?

Hoe kunnen de traditionele Vlaamse partijen mee-regeren in een regering die het nalaat om de paden te volgen die Vlaanderen moet bewandelen om te groeien?

Hoe kunnen de traditionele Vlaamse partijen mee-regeren in een regering waar men geen enkel ambitie heeft om de lat hoger te leggen. In een regering die de gemeenschappen geen hefbomen wil rijken aan de Gewesten om zelf een eigen beleid te kunnen voeren, met eigen oplossingen en met hun eigen verantwoordelijkheid en hun eigen financiële middelen.

Rik Van Cauwelaert schrijft op 21 mei 2013: “ In Brussel moet letterlijk alles hervormd worden. Nu is het een ravijn waar geld in gestort wordt.” En wiens geld wordt daarmee  bedoeld?

 “Het is belangrijk om te streven naar homogene bevoegdheidspakketten” zegt Monica De Coninck, minister van Arbeid, “ maar ik betwijfel ow we daarheen aan het evolueren zijn.” En wie houdt die evolutie tegen, denk je?

Rik Van Cauwelaert 15/02/2012 schrijft in Knack: “ De federale regering doet intussen aan bezigheidstherapie, palavert over ‘verlof voorafgaand aan pensioen’ voor brandweerlui, terwijl minister van Economie Johan Vande Lanotte nadenkt over een stickersysteem voor goedkopere huismerken in de warenhuizen, en staatssecretaris voor Fraudebestrijding John Crombez toegeeft dat ‘belastingsontduiking soms noodzakelijk is, omdat de belastingsdruk te hoog is.”

“Conscience wilde geen objectief verslag van de Guldensporenslag schrijven.” zei Bart Jan De Vos, onze schepen van Cultuur in zijn 11 juli toespraak, “Conscience wilde voor de toen arme Vlamingen die gedomineerd werden door een Franse elite niet een Vlaamse identiteit oproepen maar de Belgische identiteit verbeteren door –via de geschiedenis- aan te tonen dat België niet enkel Franstalig was, maar ook Nederlandstalig. Had men toen naar Conscience geluisterd, dan had België er vandaag helemaal anders uitgezien.

“Maar men heeft dat niet gedaan” ging de Schepen verder “ en Vlaanderen heeft als tegenreactie een eigen identiteit ontwikkeld.”

Net daarom heeft 11 juli een grote waarde. De man of vrouw die over 100 jaar op deze plaats zal staan, zal over een ander Vlaanderen spreken zoals wij over een ander Vlaanderen spreken dan Conscience. Vlaanderen verandert constant. België verandert daardoor mee.

“Het is enkel een kwestie van tijd. België zal blijven verdampen tot het helemaal verdwijnt. “ Peter Vyncke ceo Vyncke 13/06/2012 (De Tijd)

Net zoals we in de 21ste eeuw, met het oog op toekomstige generaties, zorg dienen te dragen voor het milieu, zou dat ook vanzelfsprekend moeten zijn voor onze taal, onze cultuur en ons erfgoed'  Bart Jan De Vos.

Jammer genoeg is dit in Landen, een taalgrensgemeente nog geen vanzelfsprekendheid.

Het huidige Landense beleid, met onze twee schepenen Greta Vanermen o.a. bevoegd voor Vlaamse zaken en integratie en Bart J. De Vos o.a. bevoegd voor cultuur, erfgoed en onderwijs, met ons gemeenteraadslid Leon Ignoul en ons OCMW- raadslid Pascale Conard, werkt ijverig aan deze vanzelfsprekendheid.

In het integratiebeleid wordt bijzondere aandacht besteed aan het verwerven van de Nederlandse taal, zodat de nieuwe Landenaren zich sneller zullen thuisvoelen, gemakkelijker aan werk geraken en hun kinderen goed kunnen begeleiden bij hun studies. Daarom worden, sinds het nieuwe bestuur, op het gemeentehuis aan de loketten alle Landense inwoners uitsluitend in het Nederlands voortgeholpen. Ook in de kinderkribbes en de naschoolse-opvang besteedt men nu veel meer aandacht aan een correct Nederlands taalgebruik.

Het Landense bestuur bouwt op de vroegere EMI een cultuurzaal, een feest- /fuifzaal een jeugdhuis. De bibliotheek wordt in dit nieuwe project opgenomen, uitgebreid en volledig aan de noden van deze tijd aangepast en vernieuwd.

Voor het Landense cultureel erfgoed zijn renovaties voorzien, zoals de Petrushoeve.

Ik wens jullie een fantastische 11 juli.

Leve Vlaanderen!

 Bronnen : N-VA visieteksten en uiteenzettingen